Στην κατηγορία αυτή κατατάσσεται μια σειρά επεμβάσεων, όπως η αφαίρεση χαλαζίου - κριθής, η αφαίρεση πτερυγίου, η αφαίρεση μορφωμάτων από τα βλέφαρα, η διάβαση δακρυϊκών σωληναρίων, η αφαίρεση ξένων σωμάτων από τον οφθαλμό, η συρραφή θλαστικών τραυμάτων του οφθαλμού κ.ά.

Χειρουργική αφαίρεση πτερυγίου απαιτείται όταν ένα πτερύγιο αναπτύσσεται και αυξάνει σε μέγεθος, με αποτέλεσμα να εισβάλει στον κερατοειδή και να δημιουργεί διάφορες προβληματικές καταστάσεις, όπως: υψηλό αστιγματισμό, κάλυψη του οπτικού άξονα ή/και αισθητικό πρόβλημα. Η απλή αφαίρεση του πτερυγίου συνοδεύεται από πολύ υψηλά ποσοστά υποτροπής. Συνεπώς, συνιστάται η αφαίρεσή του να συνοδεύεται από την χρήση ειδικών φαρμάκων (μιτομυκίνη) ή/και την τοποθέτηση μοσχευμάτων. Σε κάθε περίπτωση, καλό είναι ο ασθενής να υποβάλεται σε επέμβαση πριν το πτερύγιο αυξηθεί υπέρμετρα σε μέγεθος, διότι αφενός η επέμβαση καθίσταται πιο δύσκολη και η μετεγχειρητική αποκατάσταση πιο σταδιακή, αφετέρου καταλείπονται μόνιμες αλλοιώσεις στον κερατοειδή χιτώνα (ουλές) που η διόρθωσή τους είναι ιδιαίτερα δυσχερής.

Διάβαση δακρυϊκών σωληναρίων: Η επέμβαση αυτή πραγματοποιείται σε ασθενείς με χρόνια δακρύρροια και έχει κυρίως διαγνωστικό χαρακτήρα: να διαπιστωθεί η βατότητα ή μη του αποχετευτικού συστήματος των δακρύων. Αρχικά, πραγματοποιείται διαστολή των δακρυϊκών σημείων (μικρών οπών στην ρινική άκρη των βλεφάρων από όπου ξεκινά η αποχέτευση των δακρύων). Στην συνέχεια, εισάγονται, δια μέσου των δακρυϊκών σημείων, μεταλλικοί καθετήρες με αμβλύ άκρο μέσα στον αυλό των δακρυϊκών σωληναρίων. Στην τελική φάση της επέμβασης, εγχέεται φυσιολογικός ορός μέσω ειδικής βελόνης μέσα στα δακρυϊκά σωληνάρια. Είναι δυνατόν οι παραπάνω χειρισμοί να έχουν και θεραπευτικό αποτέλεσμα, ειδικά αν η δακρύρροια οφείλεται σε στένωση/απόφραξη των δακρυϊκών σημείων ή σωληναρίων. Έτσι, ο ασθενής ανακουφίζεται από τα συμπτώματά του έστω και προσωρινά. Ωστόσο, αν η στένωση/απόφραξη αφορά τον ρινοδακρυϊκό πόρο, τότε απαιτείται ευρείας κλίμακας επέμβαση, η ασκορινοστομία.