Οι σπίλοι εμφανίζονται σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος και η περιοχή των ματιών δεν αποτελεί εξαίρεση. Ο σπίλος («ελιά») επάνω στο μάτι δεν είναι κάτι σπάνιο. Αποτελεί καλοήθη ανάπτυξη και μοιάζει με τον αντίστοιχο που εμφανίζεται επάνω στο δέρμα. Αποτελείται από μελανοκύτταρα, ένα είδος κυττάρων με σκούρο πυρήνα που παράγουν την χρωστική μελανίνη. Μπορεί να εμφανιστεί είτε στο πρόσθιο τμήμα του οφθαλμού (βλέφαρα, επιπεφυκότας, ίριδα) είτε στο οπίσθιο τμήμα του οφθαλμού, κάτω από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα. Οι σπίλοι ουδέποτε προκαλούν συμπτώματα. Οι εξωτερικοί φαίνονται σαν μαύρες επίπεδες περιοχές και οι εσωτερικοί διαπιστώνονται τυχαία από τον οφθαλμίατρο. Ο οφθαλμικός σπίλος είναι αβλαβής, όμως πρέπει να παρακολουθείται τακτικά, αφού υπάρχει πιθανότητα να εξαλλαγεί σε κακοήθες μελάνωμα. Κάθε σπίλος πρέπει να φωτογραφίζεται τακτικά (κάθε 6 μήνες ή ένα χρόνο) ώστε να παρακολουθείται η εξέλιξή του. Αν μεγαλώσει σε έκταση ή ύψος, αλλάξει χρώμα ή καλυφθεί με αγγεία τότε υπάρχει κίνδυνος εξαλλαγής.
Στην πλειοψηφία τους οι σπίλοι δεν χρειάζονται θεραπευτική αντιμετώπιση. Κατά βάση αισθητικοί λόγοι επιβάλλουν την εξαίρεση σπίλου του επιπεφυκότα ή του βλεφάρου.